- tenâfür
- (A.)[ ﺮﻓﺎﻨﺕ ]1. birbirinden nefret etme.2. kulağa hoş gelmeyen sözcükleri sık sık kullanma.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
tenafür — is., ed., esk., Ar. tenāfur Ses uyumsuzluğu … Çağatay Osmanlı Sözlük
TENAFÜR — Birbirinden kaçmak. Ürkmek. * Uzağa çekilmek. * Bir mes elenin halli için hâkime başvurmak. * Edb: Kulağa hoş gelmeyen hece veya kelimelerin bir arada bulunması … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
TENAFÜR-Ü KULÛB — Kalblerin birbirinden nefret etmesi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ses uyumsuzluğu — is., ed. Bazı sözlerde, söz öbeklerinde, boğumlanma yerleri aynı veya birbirine yakın seslerin tekrarlanması sonucu söyleyişin güçlüğe uğraması, kulağı rahatsız etmesi, kakışma, ses kakışması, tenafür, kakofoni … Çağatay Osmanlı Sözlük
SIHHAT — Sağlamlık. Doğruluk. Sağlık. * Edb: Sözün yanlış ve eksik olmamasıdır. (Sözün sağlamlığı diye tercüme edilebilen sıhhat ı ifade: Bir ibarede zâf ı te lif, ta kid, garabet, tetabu u izafet, tekrar, tenafür, şivesizlik v.s. gibi kusurlar… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük